บอก-เล่า

4 คำหลัก ที่บอกความอร่อยแบบฉบับคนปุ๊นเต๋

4 คำหลัก ที่บอกความอร่อยแบบฉบับคนปุ๊นเต๋
กินดี พอได้กิน พอกินได้ โปเปี่ยน

นอกจากอาหารพื้นเมืองที่บ่งบอก เอกลักษณ์วัฒนธรรมของจังหวัดนั้นๆ แล้ว ภาษาการพูดก็เช่นกัน ครั้งนี้แอดอยากนำเสนอ ภาษาภูเก็ต 4 คำ ที่คนภูเก็ตปุ๊นเต๋ มักจะใช้เวลาอยากบอกหรือแนะนำ อาหาร ร้านนั้น ร้านนี้ ว่าอร่อยไหม

1. “กินดี”

ยกตัวอย่าง ขนมต้าวส้อจ้าวนี้กินดี หมายถึง ขนมต้าวส้อของร้านนี้อร่อย เด็ด แบบว่าอยากแนะนำคนอื่นให้ลอง ถ้าเป็นภาษาใต้ ก็น่าจะประมาณคำว่า หรอยแรง หรอยหนัด

คิดเป็นเปอร์เซ็นความอร่อย 80-90%


2 “พอได้กิน”

ยกตัวอย่าง กับข้าวร้าน xxx พอได้กิน หมายถึง กับข้าวของร้าน xxx นี้จัดอยู่ในขั้นอร่อย แต่อาจจะไม่อยู่ในขั้นที่ว่าอร่อยสุดๆ  เป็นประโยคบอกเล่า เหมือนตามไปลองกันได้

คิดเป็นเปอร์เซ็นความอร่อย 70-80%


3 “พอกินได้”

ยกตัวอย่าง บ๊ะจ่างในหลาดก็พอกินได้ หมายถึง บ๊ะจ่างที่ขายในตลาด รสชาติก็ปานกลาง ไม่โดดเด่น

คิดเป็นเปอร์เซ็นความอร่อย 50-60%


4 “โปเปี่ยน”

ยกตัวอย่าง ชาเย็นร้านนี้รสชาติโปเปี่ยน หมายถึง ชาเย็นร้านนี้รสชาติไม่อร่อย ค่อนข้างไปทางแย่

คิดเป็นเปอร์เซ็นน้อยกว่า 50%


แอดเอามาบอกเล่า เผื่อเพื่อนๆ เผลอไปได้ยินคำเหล่านี้ จะได้รู้ว่าแปลว่าอะไร

รูปภาพทั้งหมดเป็นลิชสิทธิ์ของ Phuketcuisine.com โปรดกรุณาอย่าคัดลอก หรือ ดัดแปลง หรือ นำรูปไปใช้ เว้นแต่ได้รับความยินยอมหรืออนุญาตจากเจ้าของเว็บไซต์เท่านั้น

X